Wpływ bodźców seksualnych na uczenie się
u szczurów
Celem projektu była ocena różnego natężenia bodźców seksualnych na uczenie się u szczurów.
Szczury podzielono na 3 grupy:
• bez kontaktu z samicą
• posiadające wzrokowy oraz zapachowy kontakt z samicą
• posiadające fizyczny kontakt z samicą
Zdolność uczenia się oceniana była przy pomocy labiryntu oraz testu "water maze". Szczury były testowane pod kątem szybkości odnajdywania wyjścia z labiryntu oraz szybkości odnajdywania platformy w wodzie. Ocena uczenia się dokonywana była przed podziałem zwierząt na grupy oraz po kontakcie z samicą (lub jego braku).
szczury z kontaktem fizycznym
szczury z kontaktem wzrokowym i zapachowym
szczury bez kontaktu
labirynt
water maze
Otrzymane wyniki wskazują, że samce szczurów różniących się nasileniem kontaktu z samicami charakteryzowały się odmienną zdolnością uczenia się. Zamieszczony poniżej wykres jest połączeniem wyników uzyskanych w obu typach labiryntów. Przedstawiono na nim zmiany czasu odnajdywania wyjścia z labiryntu lub platformy jako % czasu w pierwszej próbie. Jak widać, szczury posiadające kontakt fizyczny z samicami charakteryzowały się największymi "postępami w nauce" biorąc pod uwagę cały okres trwania testów.
zmiany czasu odnajdywania wyjścia z labiryntu lub platformy